© 2009 Praktijk Philia Hoogstad
Teksten, afbeeldingen en objecten mogen alleen verveelvoudigd of gepubliceerd worden met mijn toestemming
Burnout...een ingrijpende gebeurtenis in iemands leven. Zowel psychisch als fysiek staat er veel ‘op zijn kop’ en veel hiervan zijn we ons niet eens bewust. Als de ergste vermoeidheid verdwenen is en er weer wat helderheid in onze psyche komt, lijken we voor onze omgeving weer te functioneren en wordt er ook weer veel van ons verwacht....Dat het veelal intern nog niet op orde is, is aan de buitenkant niet te zien.
Binnen mijn opvatting is de term burnout een vergaarbak van allerlei overtuigingen
en conclusies die men over zichzelf trekt. Sommige zijn we ons bewust, vele van deze
overtuigingen en conclusies dragen we al zo lang bij ons, dat we niet eens bewust
weten dat we dat over ons zelf denken. Dat zorgt er voor dat klachten niet onder
woorden te brengen zijn, gevoelsmatig voelt het niet goed maar het is niet of moeilijk
aan een ander uit te leggen. Veel van deze onbewuste overtuigingen werken zelf-
De strategieën en mechanismen zijn tot stand gekomen om een leefbare weg te vinden naar aanleiding van overtuigingen en conclusies die we hebben getrokken over bepaalde situaties, gebeurtenissen of meningen eerder in ons leven. Veelal ligt daar de wortel van oa overspannenheid, burnout en depressies. Doordat deze overtuigingen en conclusies aan de oppervlakte niet ‘zichtbaar’ zijn, en door iemand ook meestal niet bewust worden ervaren, zorgt ervoor dat het moeilijk of niet te verwoorden is. Met hulpeloosheid en machteloosheid tot gevolg. Wat vervolgens weer leidt tot onbegrip en ongeduld, zowel voor ons zelf als uit de omgeving. Op die manier gaat de getroffene zich meer en meer alleen voelen, eigenwaarde en zelfverzekerdheid worden wederom aangetast. Angsten en onzekerheden krijgen meer en meer de overhand, helder denken en overzicht op een situatie zijn niet of nauwelijks meer aanwezig. Zelfs eenvoudige handelingen kunnen al een grote struikelblok zijn, gepaard gaande met hevige vermoeidheid en weerzin. Dit vormt een negatieve spiraal in handelen en het zelfbeeld. Het gevoel niets waard te zijn, niets te kunnen en dat alles met heel veel moeite kan nog meer desastreus worden als er ontkenning en onbegrip vanuit de omgeving blijft bestaan.
Eenvoudigweg is de wil er wel, maar de moed niet (meer).
Hoe ga ik te werk? Wellicht heeft u tijdens uw herstel al aardig wat hulp gehad die
vooral op doelmatige wijze heeft geholpen. Deze behandelingen worden vaak in praktische
zin toegepast. Met de hulp-
Ik zoek het een laagje dieper. Alle overtuigingen die u in gedachten heeft, neem ik heel letterlijk. Aan de hand van uw verhaal over uw ‘restverschijnselen’ gaan we kijken of dit een rode draad in uw leven vormt. Veelal verschaf ik u nieuwe verbanden of aanknopingspunten t.o.v. de reguliere hulpverlening. U kunt eigenlijk zeggen dat waar zij zijn opgehouden, regressietherapie verder gaat. Op die manier kunnen we ook een laagje dieper aan het werk en juist daar blokkades opruimen.
Door middel van opdrachten, tekenen, gesprekken en herbelevingen krijgt u inzicht in uw patronen die u vandaag de dag hinderen om voluit van het leven te genieten. En wie wil dat nou niet.....